“Liefde is alles en daar moeten we in blijven geloven. Dus wat nou, als we gewoon met z’n allen zouden besluiten: Sinterklaas bestaat. Dan weten we heus wel dat we die cadeautjes nog steeds zelf moeten kopen, maar het gaat meer om het idee. Dat we blijven geloven dat het nog altijd goed kan komen met ons, met de liefde. Want liefde is als Sinterklaas. Je moet erin geloven, anders wordt het niets.”
Het begin van de film is veelbelovend. Je kijkt me stralend aan. Precies, je moet erin geloven! Maar na een poosje hoor ik naast me: “Hij verpest alles”. Verdrietig kruip je tegen me aan.
Je had zoveel zin om de film te kijken, maar dit is niet wat je verwachtte. Sinterklaas wordt gespeeld als een lompe, onvriendelijke man. En dat is tegen het zere been. Ik probeer je nog te overtuigen door te zeggen dat het uiteindelijk echt goed komt in de film. Maar je bent boos en verdrietig. De film moet uit. Niemand, maar dan ook niemand mag het perfecte plaatje van die lieve Sint kapot maken! Er ging al zoveel kapot. Toen. Ik hoor sinds lange tijd weer tranen uit de diepte. Tranen om papa.
Nog steeds begint het ieder jaar in oktober al te kriebelen. Eerst teken je weer stoomboten. Grote, gedetailleerde exemplaren van Pakjesboot 12. Vervolgens worden er lege melkpakken en schoenendozen ingepakt. En al heel snel komen ook de Pietenpakken weer tevoorschijn. Als een echte Piet klop je op de deuren en deel je cadeautjes uit. Dat je inmiddels twaalf jaar bent en allang niet meer in hem gelooft, maakt geen snars uit.
Je was vier jaar toen papa onverwacht overleed. Jouw rots in de branding, je sterke lieve papa had een einde aan zijn leven gemaakt. We snapten er niets van. Jij snapte er niets van! Midden in de wanhoop van toen, vond je Sinterklaas. Hij werd jouw held. Een anker in jouw leven, tot op de dag van vandaag. Een symbool voor hoop en liefde. Omdat al het andere opeens op losse schroeven was komen te staan…
Je zusje kijkt vreemd op als de film wordt stopgezet. “Waarom kijken we niet verder?” vraagt ze verontwaardigd. Zij vindt de film wel leuk en had niet door dat haar broer steeds verdrietiger werd. Inmiddels zijn de tranen niet meer te stoppen en huil je hevig. Als een klein jongetje lig je in mijn armen. Tussen de tranen door zeg je: “Toen papa doodging, was alleen Sinterklaas nog leuk. Door hem dacht ik er niet aan.”
We huilen en troosten. We voelen en begrijpen. Wat ben ik blij dat je inmiddels woorden kunt geven aan dit immense gevoel. Aan de pijn van toen en de betekenis van Sinterklaas. Zodat we je begrijpen. Jou en jouw hart. Je hebt zelfs aan klasgenootjes uitgelegd waarom je zo dol op Sint en Piet bent. Zonder schaamte. Gewoon zoals het is. Ontstaan uit wanhoop, gegroeid in hoop. Ik ben trots op jou. Je bent een voorbeeld van kwetsbaarheid en liefde. Blijf maar geloven, lieve jongen, met heel je hart.
Weet je het nog? Alles is liefde. De romantische komedie uit 2007 met Carice van Houten, Jeroen Spitzenberger en veel meer bekende Nederlandse acteurs, over de liefdesperikelen van zes koppels. Het speelt zich af in de Sinterklaasperiode. De acteur die Sinterklaas speelt, overlijdt vlak voor de intocht. Als oplossing wordt Jan van straat geplukt. Maar Jan heeft niets met Sinterklaas en geeft er dus zijn eigen, onorthodoxe draai aan.